Hierna wou Dirk me ook nog iets gloednieuw leren kennen, de American Master.

Dit bier zat nog in de vergistingstank, maar ik kan je al verklappen dat de smaken van rood fruit al goed aanwezig zijn in het bier. Om het bier klaar te hebben moeten er nog enkele toetsen van Bourbon toegevoegd worden volgens de meesterbrouwer.

Het bier is fluweelzacht, heeft toetsen van rozijnen en rode bessen. Maar de rode vruchtensmaak vult de smaak van het bier goed aan en overheerst niet. De afdronk blijft ook lang hangen, wat dit een echt genietertje zal maken. Ik kan alvast niet wachten op het eindresultaat.

De smaken zouden tot stand komen door een samenstelling van mouten.

Met 10% alcohol is het geen light bier en de zachte smaak maakt dat het wel makkelijk naar binnen loopt. Daarom ben ik wel blij dat de afdronk lang in de keel blijft hangen, wat mij afremt om snel te drinken.

Voor het etiket blijven ze vasthouden aan het huidige gamma. Alhoewel dat er nu wel wat humor aan verbonden is .