Velen hebben me doorheen de jaren het bierfestival van Poperinge aangeraden, dus was het dit jaar tijd om eindelijk de proef op de som te nemen. In een druk weekend en na een goed overleg met de ondersteunende partij (mijn vrouwtje :D) toch tijd gevonden om een bezoek te brengen.
De Westhoek, een streek vol geschiedenis. Misschien is het wel die geschiedenis die de hop daar goed doet groeien.
Na anderhalf uur rijden komen we te vroeg aan op locatie, maar er is een parking aan de deur. Op affiches langs de weg en enkele kleine affiches op de deur na, is er niet echt een spoor te bekennen van het bierfestival. Gelukkig wordt tijdens het wachten op de parking de locatie bevestigd door de bestelwagens waaruit de bakken en vaten bier worden aangevoerd.
Vijf minuten voor opening en na reeds enkele personen het pand te zien betreden, wagen we ook onze kans. Ja hoor, het festival is al open. Na het betalen van 20 euro voor een proefglas en 10 jetons zoeken we ons een plaatsje aan de nog talrijke vrije tafels.
Vooraf was ik als eens over de lijst met aanwezige brouwers gegaan en een strategie bepaald, die ik uiteindelijk toch volledig zal negeren, alhoewel mijn start perfect volgens plan was.
Do you Believe?
Als eerste ging ik naar de brouwers uit het dorp waar ik vanaf mijn geboorte bijna dertig jaar heb vertoefd. De Believers, drie hobbybrouwers uit de drie gemeenten die recentelijk Lievegem gevormd hebben, hebben de handen in elkaar geslagen om hun hobby naar een hoger niveau te brengen. Misschien was het omdat het de tweede dag was, en was de eerste dag laat geëindigd, maar ik vond het iets stroever praten over bier. Natuurlijk over Lievegem praten ging als vanzelf. Mijn vragen over bier liepen iets minder vlot had ik de indruk. Hoedanook veel tijd was er ook niet, en al snel ging ik voor een voorzichtige keuze om mijn festival te beginnen:
Bij Kamielke, Zomergems Blond, had ik een tripel in gedachten. Een bovengistend blond bier met kruiding. Het aroma doet me denken aan moutige zoetigheid die heel zacht naar de geur van caramel gaat. De stabiele schuimkraag zorgt voor een mooie presentatie. Het bier is vrij helder (mogelijks doordat ik de bovenste helft van het flesje ingeschonken kreeg). Bij het drinken is er een zachte carbonisatie op te merken. Naar smaak toe komt Kamielke eerder moutig over. Dit is een lekker bier zonder veel tierlantijntjes. Een goed en stevig basisbier.
Na mijn bezoek had ik de indruk dat het vooral Koen van Loo was die de kar trok op het bierfestival. Maar zoals eerder aangegeven kan dit te maken hebben met het feit dat het de tweede dag was, én dat Koen ook uit de gemeente komt waar ik ben opgegroeid. Naar jullie bieren toe kan ik jullie alleen maar aanmoedigen, ik kijk alvast uit naar het proeven van de rest van jullie bieren.
Het mooie Bachtendekuupe
Op naar een volgende bierbeleving. We trekken de zaal door, die ondertussen goed vol begint te zitten. Na even de standen van de brouwers te bekijken valt er mij een label van een bier op: Bachtedekuupe.
Blijkbaar heb ik bij brouwerij DECA reeds een Bachtndekuupe aangeschaft, maar staat die nog onaangeroerd in mijn voorraadkast. Tijd om het bier eens te proeven.
Vaak vraag ik de brouwer welke van zijn bieren hij mij aanraadt, maar deze keer was het de brouwer die me verraste met de vragen.
"Wat drink je graag?" "Ben je een blonde, bruin of amber drinken?" "Welke smaak wens je?" ... Het antwoord op al deze vragen is gewoon "Bier". Sorry aan de sympathieke brouwer, maar ik ben er om smaken te leren kennen, en ik wil me niet laten beperken. Ik ben hier ook niet om in mijn comfortzetel te zitten. Jullie krijgen mijn eerlijke mening over het bier en ik probeer het steeds los van mijn eigen smaak te plaatsen.
Desondanks en na een korte babbel over de Bachtendekuupe-bieren, ben ik voor een iets experimentelere gegaan. Deze is zo successvol dat je deze binnenkort op fles kan verwachten.
Bachtendekuupe quadruple Donker
Dit is een zwaar donker bier. Met zijn 10% niet te onderschatten. Laag in carbonisatie en mede hierdoor een inzakkende schuimkraag. Voor een bruin bier is het vrij donker amberkleurig te noemen. Desondanks is het niet helemaal helder, maar eerder een tweeschijn. In de geuren is er vooral een zoetigheid waar te nemen, het doet mij soms denken aan snoep. Dit bier heeft voor een quadrupple een enorm lichte body, iets wat ik niet echt verwacht. Hij is vrij zoet in smaak en gaat over in een zacht bittertje. De nasmaak blijft hij niet erg lang hangen, waardoor je al snel een nieuwe slok neemt. Dit is een verraderlijk biertje, een stevig 10%, maar heeft alle kenmerken om goed door te drinken. Hierdoor is je glas al snel leeg en heb je al een stevig bier die je al een heel eind naar dronkenland voert. Persoonlijk zou ik deze met een stevige body prefereren.
Hoe dan ook de ervaring was positief en lekker. Voor de personen achter de toog niks dan lof. Jullie waren samen met jullie buren van Oyenkerke, mogelijks de sympathiekste brouwers van het event, en jullie stralen het ook uit. 'Bier is plezier' en jullie waren het uithangbord.
Belia
Na deze twee die een breed publiek aanspraken was het tijd voor nieuwe smaken. Dus even rondkijken in de zaal waar we heen kunnen. Niet ver van onze zitplaats spotte ik Bellia: Belgian craft beer with a sicilian heart". Bingo! De mensen achter de toog waren van Sicilië, dus moest het even in het Engels.
Blijkbaar zijn ze als Sicilianen op zoek gegaan naar wat ze kunnen doen met hun fruit. Daar ze een bier wel zagen zitten, maar er zelf de kennis niet voor hadden, hebben ze dan maar even contact opgenomen met België, en meer bepaald Genk. Daar vonden ze een brouwer bereid hun producten te verwerken tot een bier.
Van de twee bieren die ze bij hadden, was er een Goose bij. Dit soort bier had ik nog niet gedronken en eigenlijk was het de toevoeging van cactus die me hiervoor liet kiezen. Laat me even met de deur in huis vallen: geen topper. Ik zie dit bier het in Sicilië een pak beter scoren met zijn frisheid.
Dit blonde bier heeft een inzakkende schuimkraag welke de aroma's van een fruitige rubberen ballon laat ontsnappen. Weinig uitnodigend als je het mij vraagt. Er is een constante stroom van koolzuur op te merken in de tweeschijn in het glas. Naar smaken toe is dit eerder een zuur bier dat prikt op de tong (ik hoop dat ze de stekels hebben verwijderd :D ) Met zijn 5% alcohol en frisse zuurdere smaken komt dit bier verfrissend over. Maar ik denk wel dat het heel lang zal duren eer ik deze nogmaal zal nuttigen.
Het Huis van de Geuze
Op zoek naar een biertje om dit door te spoelen viel mijn oog op 'Het huis van de Geuze'. Een goeie lekkere geuze daar hou ik van. Mijn vrouwtje was zo lief hierin een keuze voor mij te maken.
Van Aert Oude Geuze Barollo Foeder, lekkere geuze en gerijpt op Porto-vaten. De schuimkraag zakt ongelijkmatig in en er is geen koolzuur aanwezig zoals een geuze hoort te zijn. De aroma's van een geuze en zoet rood fruit komen in je neus. Naar mijn persoonlijke smaak mag deze geuze nog zuurder overkomen, zeker als je de zurigheid beknopt met het zoete van een barollo. Eerst krijg je matig zure geuzesmaken en achteraf merk je een zacht vleugje van de Barollo-porto. Voor mij kan dit beter, zeker als je een Saint-Lanvinus van Cantillion kent. Voor mij is deze geuze te voorzichtig, onvoldoende echte geuze en als je dan kijkt naar het Barollo Foeder gedeelte dan is dit het ook niet. Jammer, op papier leek me dit een winner.
Wilde Brasse
Tot nu toe had ik bijna uitsluiten blonde bieren of amber geproefd. Dus tijd voor een donker. Brouwerij 'Wilde Brasse', je bent aan de beurt.
De sympathieke brouwer was van Wichelen en herkende mijn Oost-Vlaams accent. Sterker nog hij was bevriend met de Believers. Hij schonk mij zijn bruin bier Het Zwarte Gat in. Het lichtbruine moussige schuim staat mooi op het donkere bier. Dit is al uitnodigend. De aroma's gingen overwegend naar kandijsuiker toe, iets waar ik me bij de meeste bruine bieren wat aan stoor. Veel hangt af van hoe hard de kandijsuiker in de smaak doorweegt. Met schrik in het hart zet ik het glas aan de lippen en neem ik een eerste slok. Ondanks de smaak van de kandijsuiker is deze niet heel sterk aanwezig. De gebrande mouten in combinatie met de kandij maken wat vanille- en carameltoetsen los. Het is een heel goed bruin bier met 8,5% alcohol per volume eenheid.
Ondertussen was er iemand bij komen zitten aan onze tafel en zo was ik aan de praat geraakt met Pascal. Via deze weg groetjes aan Pascal, als je dit leest weet je dat je op de juiste site zit ;).
Het Gulden Spoor
Tussen de vriendelijke babbel door was het ondertussen tijd geworden voor een afsluiter. Eerder had ik brouwerij 'Gulden Spoor' ontdekt op het net. Wederom heb ik mijn vrouwtje op pad gestuurd om me te laten verassen. En wat een verassing was het!!!
Terug een bruin bier. Een knapperd van 10% of misschien iets meer. Het glas staarde me aan met de blik van een zwarte bizon. Aroma's van vanille, caramel en het zoete van een whiskey. Barel aged het kan niet anders! De smaken in het bier slingeren je van het beste vanille-ijs naar caramel. Je zou bijna denken dat je een coupe brésilienne aan het drinken bent, tot de whiskeysmaken over je tong rollen. Lang nadat het bier je tong heeft verlaten blijf je smaken en aroma's van het bier waarnemen. Dit zintuigelijke fenomeen van een bier is voor mij het beste wat ik op het bierfestival tegen ben gekomen.
Al vaker heb ik bieren van dit kaliber gedronken, maar zelden zou ik er lyrisch van worden. Mooi alle smaken in balans, aangevuld met de juiste aroma's. Eindelijk een bier dat de juiste body heeft voor het percentage alcohol. En de smaak die lang blijft hangen zorgt er ook voor dat je dit niet in een keer naar binnen zal gieten.
Met al die lof kon ik niet anders dan Pascal aan tafel hierover te vertellen. Ook hij is dan prompt een Dark Buffalo gaan halen.
Met dit als afsluiter was het tijd om de weg naar huis aan te vatten, met mijn vaste chauffeur. Dank om me veilig thuis te brengen mijn schat.
Het bierfestival van Poperinge, is een aanrader. Ikzelf heb geen slechte bieren of off-flavors ervaren. Alleen soms wat ontgoocheling in het product, maar goed smaak is ook persoonlijk. Volgend jaar ben ik terug van de partij, beter voorbereid en met dezelfde lust naar nieuwe smaken.
Mvg, iDOTBeer