Embedded Files
Where history meets beerculture
Op de mooie terreinen en in de gebouwen van de ZLDR Luchtfabriek (voormalige steenkoolmijn) en CC De Muze in Heusen-Zolder was er dit weekend 'The Beer Experience'. Enkel op zondag kon ik een gaatje vrij maken in mijn agenda. Deze keer had ik niet veel overtuiging nodig om mijn vrouwtje, die me altijd veilig terug naar huis brengt, mee te krijgen naar een bierevenement.
Het werd een frisse zonovergoten zondag. Dit maakt de lange rit heen en terug toch aangenaam. Zoals ik al aangaf, had ik niet heel veel tijd dit weekend, dus had ik op voorhand de website al goed geraapleegd. Zo had ik een solide strategie vastgelegd welke brouwerijen mijn voorkeur genoten.
Om 12.30 u. kwamen we aan op de tereinen van de koolmijn. Er was voldoende parkeerplaats en ik kon zelfs vlak aan de deur parkeren. Enkele die-hard bierfanaten liepen al over de parking. Onze vroege aankomst gaf ons de nodige tijd voor het verorberen van enkele broodjes en sandwiches die we voor het vertrek hadden klaargemaakt. Op het evenement was er ook mogelijkheid tot eten, maar we hadden niet echt zin in wachttijden.
Stipt op 13 u. openden de deuren en na een klein beetje aanschuiven en het scannen van ons toegangsticket, ontvingen we onze degustatieglaasjes en de drankbonnen. De gebouwen van de koolmijnen zijn echt het bezoeken waard. Door een doolhof van zalen en machines kwamen we op een plein waar de foodtrucks stonden. We realiseerden ons dat we zonder hulp dit nooit tot een goed eind konden brengen, gezien de beperkte tijd die we hadden. Gelukkig had mijn vrouw twee programmaboekjes aan de inkom meegenomen en hierin konden we een heel duidelijke plattegrond terugvinden. Deze is echt wel nodig door de complexiteit van het gebouw. Ook niet alle brouwers bevinden zich in een zaal, maar zijn eerder verspreid over meerdere zalen, tussen machines die nog steeds de sfeer van de koolmijnen weergeven. Echt imposant.
Als eerste zaal en om onze draai te vinden passeerden we in de Balzaal. Hier merkten we al enkel brouwerijen op. Maar geen brouwerij die mijn aandacht trok toen ik de site er op na sloeg.
Van Italiaanse bieren had ik al enkele malen opgevangen dat die tot de top behoren, dus daar wou ik dan ook graag als eerste aan beginnen. Dan maar op weg naar de Zwarte Zaal.
In de Zwarte Zaal kon ik niet echt makkelijk ontrafelen of er Italiaanse bieren waren, maar de zucht naar bier was ondertussen vrij groot.
Brouwerij Pellicle
Deze trok mijn aandacht omdat ik wel eens iets ander wou leren kennen van zure bieren.
Pellicle mengt ciders en wijn met bieren. De naam is afkomstig van de beschermende laag die ontstaat bij zure bieren.
Spontane gisting.
Complexe smaak van lambiekbieren vermengd met ciders.
Revelation: dit is een lambiekbier dat vermengd is met cider en op Calvados-vaten heeft gerijpt. Een aangename en frisse nieuwe smaak in de zure bieren. Een aanrader voor mensen die van zuur bier houden.
Na een korte uitleg kies ik voor een 'Revelation' van Pellicle. Een combinatie van lambiekbier en cider., en dit dan nog even laten 'agen' op een Calvados-vat. Door de 'aging' op Calvados-vaten is het zurige van de lambiek en de cider getemperd. Een heel mooie balans van de verschillende smaken. Vooral de lambiek en cider zijn terug te vinden, de calvados-smaak vindik minder uitgesproken.
Bij het proeven van deze 'Revelation' kreeg ik van Mathieu een wijnglas van Pellicle, wat voor mij vooral bijdroeg aan de ervaring. De proefglaasjes van de stijl 'boerke' lijken mij hier eerder ongepast.
Na mijn eerste verfrissing, welke ik goed kon gebruiken na een rit van anderhalfuur, ging ik op zoek naar een volgende ontdekking. Daar ik al vaker gehoord had dat de biercultuur in Italie goed bezig is, ging ik op zoek naar een Italiaans bier.
In de Zwarte Zaal zag ik in mijn ooghoek Ca' Del Brado.
Fermentatie met wilde en onconventionle gisten, bacteriën en rijping op houten vaten.
Traditie en mogelijkheid tot experimenteren.
Rijke wijncultuur als achtergrond.
De taalbarrière zorgde voor een iets moeilijker gesprek met de persoon achter de balie. Jammer, want ik wou wel iets meer te weten komen over de bieren in zijn gamma.
Cuvee De Zrisa was de keuze die ik op de kaart maakte. Ondanks de zeer uitgebreide en met veel animo verkregen uitleg, moet ik bekennen dat ik er niks van begrepen heb. Maar een grote thumbs up voor de effort van de standhouder!
Het bier lag me in eerste instantie niet zo. Ik kon smaken als kers waarnemen en over het algemeen ging de smaak richting Rodenbach. Dit bier had wel een minder prominente smaak dan Rodenbach.
Persoonlijk ben ik een Belgische bierdrinker en maak ik mijn voetjes in bierland nog maar net nat. Maar als je in het buitenland een bier kan vinden dat eens niet een Pils is en het benadert een iconisch Belgisch bier, dan kan ik niet anders dat toegeven dat ze inderdaad in Italië goed bezig zijn.
Omdat ik me niet laat afschrikken, volhard ik in de boosheid en ging ik op zoek naar een tweede Italiaanse brouwerij. Hiervoor dienen we een andere zaal op te zoeken. Op niveau 1 in de Compressorhal vinden we Cantina Errante. Deze brouwerij is gelokaliseerd in Toscane. Dit keer een vriendelijke ontvangst en we kunnen praten in het Engels, want mijn Italiaans laat het afweten (scuse mio).
Laten we eerst even de kenmerken voor de brouwerij overlopen:
Spontane gisting en ciders en hybride bieren.
Ingrediënten aangeleverd door lokale boeren.
Redden van oude fruitvariëteiten en granen.
Houten vaten van Toscaanse wijnhuizen.
Wanneer ik de man achter de stand aanspreek, zie ik hem opklaren, vooral als ik wat meer vragen stel over de brouwerij en het bier. Zoals eerder aangegeven proberen ze met spontane gisting te werken en kijken ze ook naar een duurzame samenwerking met de mensen rondom de brouwerij. De producten van hoge kwaliteit - die vers kunnen worden aangeleverd - doen de ogen van de man achter de bar vanachter zijn brilglazen fonkelen. In deze brouwerij zijn ze dan ook niet te beroerd om fouten te maken en hiervan te leren. Tijdens het gesprek voel je zuiderse warmte opwellen. Tof en aangenaam persoon die voor zijn product staat.
Als gevolg vraag ik een glas bier. Het bier waar hijzelf het meest trots op is, is KA 20/23. Terug een bier dat naar de zurige kant gaat. Goed gebalanceerd, mooie kleur en tweeschijn. De schuimkraag is minder prominent aanwezig maar er is wel een schuimrand die continue aan de glaswand hangt.
Naar smaak kan je makkelijk Chianti herkennen. Verfrissend en prikkelend. Iets waar je echt kan van genieten bij de Toscaanse ondergaande zon.
Stadsbrouwerij Brauw
Voor een echt lokale brouwerij koos ik voor Brauw. Door tijdsnood heb ik hier iets minder tijd doorgebracht en ben ik eigenlijk recht voor de tasting gegaan. Met een Tripel kan je nooit fout zitten dacht ik, dus ben ik voor een Keetje Trippel gegaan.
Dit biertje is genoemd naar het personage Keetje Tippel. Paul Verhoeven heeft dit boek verfilmd met in de rollen onder andere Monique van de Ven en Rutger Hauwer.
Naar mijn persoonlijke smaak valt dit biertje me eerder tegen. Veel bitterhop.
Bij het veranderen van zaal ben ik door de machinekamer gepasseerd. Tussen de enorme machines van de koolmijnen had ik Brouwerij De Hophemel opgemerkt. Er was hier ook altijd volk, dus dit zal wel oké zijn, dacht ik.
Ook had ik een WestCoast IPA gespot, de Hopdigger. Een heel aromatisch bier, gebruik makend van verschillende Amerikaanse hopsoorten. Ik dacht direct aan de Westcoast IPA van Brouwerij De Meester. De geuren en de smaken lijken sterk op elkaar. Alleen is het gebruik van de bitterhop harmonieuser bij de Westcoast IPA van De Hophemel. De bittere hopsmaak sluit beter aan bij de overweldigende aroma's en smaken die zich eerder in het bier manifersteren.
Even praten met de brouwer dan maar terwijl ik van mijn IPA geniet. Dit is een brouwerij die veel met smaken experimenteert. De IPA die ik proefde was ook een samenwerking met Sibeeria Brewery. Vaak kan je dan ook niet hetzelfde bier kopen na enkele maanden. Maar ze hebben wel enkele sterkhouders waar je kan op rekenen zoals de Adelheid. Een Barley wine bier, dan op Calvados-vaten is gerijpt. Ook een aanrader.
De Hophemel is een echte vaste waarde op The Beer Experience.
De verrassing van The Beer Experience was voor mij Brouwerij Totem. Verrassend op vele vlakken.
Deze brouwerij trok mijn aandacht met Chilli Vanilli Stout. Daar ik de brouwerij niet kende en ik nog niet vaak chilli in bier had gezien, leek het me een goed idee om van wal te steken met de vraag: "English, French, German or Dutch." Waarop ik prompt als antwoord kreeg: "Evergems is goed hoor, ik hoor dat jullie van die streek zijn." Bam, daar sta je dan.
Klaas van Brouwerij Totem was zo vriendelijk om het gesprek weer op gang te trekken met wat uitleg over zijn bier.
Zoals de naam het reeds verraadt is er chili en vanille in dit biertje aanwezig. Verrasssend was de 'snelheid' waarmee er getapt werd. Met de tap open, duurt het merkelijk veel langer dan de andere bieren. Het bier isletterlijk vlakaf zwart en ondoorzichtig. Zelfs de zon die sterk aanwezig was, kan niet door het brouwsel heen. Een volle romige schuimkraag, met een consistentie die me aan milkshake doet denken. Een zalige vanillesmaak en een keelverwarmende prikkel.
Omvergeblazen door een smaakbom. Een bier met een stevige body. Smaken die lang in de mond en keel aanwezig zijn.
Klaas, voor mij ben je een winnaar. Wanneer dit bier beschikbaar is, sta ik als eerste in de drankencentrale. Blijf vooral zo doorgaan. Blijf ons verrassen.
Vanaf 15/04 verkrijgbaar in de betere drankhandel in jouw buurt!
Als afsluiter, een vaste waarde in bierlandschap opgezocht: Brasserie Dupont.
Met 'Gek van Bier' achter de toog kan dit niet mis gaan. Samen met Tom Van Snick dronk ik een Avec Les Bons Voeux tripel Saison. Reeds een gekend bier.
In het gesprek ving ik op dat er ook een smoked bier van Dupont is. Ondanks dat ik eerder een negatieve ervaring heb met smoked, wist 'Gek van Bier' mij toch te overtuigen om ook deze eens te proeven.
Waar ik eerder in de Rauchbieren het gevoel en de smaak had dat ik een asbak aan het leegeten was, levert de Triomf van Dupont kwaliteit en een gebalanceerde smaak, waar de rooksmaak eerder een toevoeging aan het bier is. De Triomf is dan ook onmiddellijk mijn nieuwe maatstaf voor rookbieren. Dit bier stimuleert mij ook om toch echt verder de wereld van rookbieren te ontdekken. Iets wat ik eerder had afgezworen.
'Gek Van Bier' ik spreek je zeker nog binnenkort via socials of live.
Verder ben ik ook nog vlug bij Sibeeria gepasseerd. Maar de tijd vloog heel snel voorbij en ik moest de weg naar huis aanvatten. Gelukkig kan ik altijd vertrouwen op mijn lieve vrouw om me veilig thuis te brengen. Bedankt!
Ik kijk alvast uit naar de volgende editie.
Cheers I.Beer
Page updated
Google Sites
Report abuse